Atrakcje Turystyczne

Dzwonnica Gwarków

dzwonnica w Tarnowskich Górach.

W 1955 roku przeniesiono na plac Gwarków. Dawniej służyła kopalni Blachówka w Bobrownikach Śląskich.

Dzwonnica wykonana jest z drewna, stoi na podmurowaniu z kamienia wapiennego.

Ratusz w Tarnowskich Górach

 górujący nad rynkiem w Tarnowskich Górach zabytkowy obiekt architektoniczny

Do 1894 r. znajdował się w tym miejscu sąd okręgowy, wcześniej – górnośląska szkoła górnicza, zasłużona dla miasta i regionu placówka edukacyjna. W tymże roku magistrat pod kierownictwem burmistrza Simona Kotitschke zakupił parcelę sądową za 57 tys. marek. Stary budynek sądu wyburzono, a w jego miejsce od 1896 r. architekt Carl Benjamin Szametike rozpoczął wznosić ratusz, kolejny już w historii Tarnowskich Gór. Projektantem nowej siedziby władz miejskich był berliński architekt Herman Guth (1851-1924), twórca szeregu obiektów administracyjnych i sakralnych (Jawor, Celle, Spandau, Plauen, Malmö). Pracom budowlanym towarzyszyło tragiczne wydarzenie: 19 listopada 1897 roku wskutek nieuwagi pracowników spłonął doszczętnie hełm wieży, wznoszącej się prawie 40 metrów ponad płytą rynku. Mimo to kilka miesięcy później, 11 sierpnia 1898 roku, nowy ratusz uroczyście oddano do użytku.

Dom Cochlera

XVII-wieczny zabytkowy budynek w Tarnowskich Górach. Siedziba najstarszej w mieście apteki "Pod Aniołem".

Budynek został najprawdopodobniej wybudowany pod koniec XVII wieku. W 1790 pochodzący z Wrocławia aptekarz i późniejszy burmistrz, Johann Friedrich David Cochler, założył w nim pierwszą w mieście prywatną aptekę "Pod białym aniołem" ("Zum weissen Engel"). Apteka była w przeszłości utrzymywana w ratuszu jednak przynosiła miastu straty. W jednym z pokoi, wynajętym przez nadsztygara Rudolfa von Carnalla, powstała w 1839 Górnośląska Szkoła Górnicza. Jednak z względu na wzrost liczby uczniów (z 14 do ponad 45) w 1855 przeniesiona została do budynku przy ulicy Gliwickiej.

Kamienice podcieniowe w Tarnowskich Górach

zabytek i jedna z największych atrakcji turystycznych Tarnowskich Gór

Szereg kamieniczek w zachodniej pierzei Rynku i przy ulicy Gliwickiej, zwanych potocznie "Laubami", powstał w 2. poł. XVI wieku, wraz ze zlokalizowaniem w tym miejscu centralnego placu miasta.

Ulica Krakowska

(do 1925 Krakauerstraße)

jedna z głównych ulic Tarnowskich Gór

Jest to deptak wychodzący z Rynku i kończący się na ulicy Piłsudskiego. Z ulicą Krakowską łączą się ulice: Józefa Lompy, Tylna i Staropocztowa. Jest ona właściwym centrum miasta. Przy ulicy znajdują się sklepy spożywcze, banki, drogerie i inne sklepy branżowe.

Ulicą Krakowską wiódł dawny szlak handlowy z Krakowa do Opola. W kamienicach mieszkali bogaci gwarkowie i inni mieszczanie. Kamienice posiadają efektowne detale architektoniczne, np. na ścianie budynku na rogu ulicy Lompy i Krakowskiej przedstawiony jest fragment Ordunku Gornego. W niszach kamienicy pod numerem 10 umieszczone są figury Dionizosa i Menady, a pod numerem 11 bogini Fortuny.


Zamek w Starych Tarnowicach

pierwszy gród w Tarnowicach (obecnie dzielnicy Tarnowskich Gór) stał w okolicach kościoła parafialnego, gdzie zachowało się niewielkie wzniesienie, dawny gródek rycerski - zapewne siedziba Adama de Tarnowice najstarszego znanego z imienia mieszkańca osady.